- Gepubliceerd: 31 juli 2022 31 juli 2022
- Hits: 808 808
Eind 2021 konden we een nieuwe conservator voor Klein-Zwitserland verwelkomen. We gaan met hem in gesprek om hem en zijn ambities beter te leren kennen.
Mario Van Cleempoel, de vorige conservator, gaf in november 2021 de fakkel door aan Frederik Van de Perre, bioloog en al vele jaren actief binnen het bestuur van Land van Reyen.
Je zult je misschien afvragen wat de taak van een conservator eigenlijk is.
Volgens Wikipedia is dit: ‘De conservator van een natuurgebied is verantwoordelijk voor het inrichten en beheren van het natuurgebied. Hij/zij/die beslist welke beheermaatregelen er genomen moeten worden om de natuurwaarde te behouden en te verhogen en ziet toe op de uitvoering ervan. Daarnaast gaat de conservator ook vaak kijken in het natuurgebied om de ontwikkelingen op te volgen, de natuur te bestuderen en eventueel vandalisme, zwerfvuil en sleet aan te pakken.’
Voorwaar geen kleine opdracht…maar we vragen het hem beter zelf!
DR: Frederik, kan je ons eerst wat meer vertellen over jezelf?
F: ‘Ik ben 33 jaar, afkomstig van Kieldrecht bij Beveren. Ik ben al meer dan twintig jaar actief lid van Natuurpunt: eerst in de afdeling Waasland-Noord en sinds een jaar of vijf bij Natuurpunt Mortsel. Ik ben bioloog van opleiding, gespecialiseerd in het behoud en herstel van biodiversiteit. Na mijn master heb ik ook mijn doctoraat aan de UAntwerpen gedaan. Dat ging over de biodiversiteit van het tropisch regenwoud in het Congobekken. Vorig jaar werkte ik samen met mijn vrouw Constance voor Dian Fossey Gorilla Fund in de Democratische Republiek Congo. Sinds we weer in België zijn, ben ik conservator geworden van Klein-Zwitserland.’
DR: Wat zijn jouw taken precies?
F: ‘Kort gezegd ben ik verantwoordelijk voor alles wat met het beheer van Klein-Zwitserland te maken heeft. Dat gaat van de uitvoering van het beheer, over de planning, tot de communicatie met vrijwilligers en de stad Mortsel, die het gebied bezit. Soms organiseer ik ook activiteiten, zoals geleide wandelingen. Gelukkig hoef ik niet alles alleen te doen en kan ik rekenen op de steun van het beheerteam. Zo organiseer ik samen met Marc Claus de beheeractiviteiten in het gebied op de tweede donderdag en derde zondag van iedere maand.’
DR: Hoe zie je de samenwerking met Natuurpunt Beheer in Mechelen?
F: ‘De consulenten van Natuurpunt Beheer maakten een erkenningsdossier op voor het gebied. Dat dossier keurde de Vlaamse overheid eind 2019 goed, waardoor Klein-Zwitserland officieel erkend werd als natuurgebied. Het beheer staat in grote lijnen beschreven in dat dossier, maar het is de taak van de conservator om het te vertalen naar het terrein.’
DR: Heb je bepaalde streefdoelen in Klein-Zwitserland?
F: ‘In het algemeen proberen we een variatie van biotopen te behouden, van bos tot struikgewas, ruigtes en graslanden. Op die manier behouden we ook het leefgebied van heel wat soorten. Het uithangbord van Klein-Zwitserland is natuurlijk de hazelworm, een soort die nood heeft aan een halfopen landschap. Op termijn zouden we ook graag de nachtegaal aantrekken. Er broeden namelijk heel wat koppels in Fort 3. Met gericht hakhoutbeheer creëren we dicht struikgewas waarin ze zich het beste thuis voelen.’
DR: Heb je ook plannen over de werking van Natuurpunt Land van Reyen in het algemeen?
F: ‘Ik zou graag meer aandacht besteden aan natuurstudie. Natuurbescherming begint met een goed beheerplan, maar je moet ook controleren of je beheeringrepen het gewenste effect hebben. Vanuit mijn ervaring weet ik dat monitoring en evaluatie heel belangrijk zijn. Dat is dus een van de volgende zaken die ik wil uitwerken voor Klein-Zwitserland. Op dit moment wordt er weinig aan gerichte natuurstudie gedaan binnen Natuurpunt Land van Reyen. Ik denk dat Land van Reyen de uitdaging moet aangaan om een vaste studiewerkgroep uit te bouwen voor haar werkingsgebied.’
DR: Kan je een inkijk geven in je dagelijkse taken als conservator?
F: ‘Voor de duidelijkheid: de job van conservator is vrijwilligerswerk. Ik ben er dus niet dagelijks mee bezig, maar ik wandel wel heel vaak door het gebied. Niet alleen om te controleren of er nog dingen gedaan moeten worden, maar ook omdat het een mooi stukje natuur is.’
DR: Volg je nog opleidingen binnen je vakgebied?
F: ‘Professioneel heb ik de laatste jaren vooral gewerkt rond het tropisch regenwoud. Het wordt dus tijd dat ik mijn kennis van inheemse planten en insecten nog eens opfris. Daar ga ik deze lente werk van maken.’
De Rietvink en Land van Reyen wensen je het beste toe met je inzet als nieuwe conservator en zijn alvast dankbaar voor je betrokkenheid en vakkennis!
Tekst: Frederik Van de Perre, Paul van Iersel